- menjejak
-
men.je.jak
Verba (kata kerja)
(1) menginjak, mengenjak;
(2) hampir mengenai (tanah, dasar, dan sebagainya) : sauh itu hampir menjejak dasar laut;
(3) Kiasan datang di; mengunjungi: baru sekali ia menjejak kota ini
- menjejaki
-
men.je.jaki
(1) menginjak;
(2) Kiasan mengikuti jejak seseorang; menyelidiki: polisi sedang menjejaki komplotan itu
- menjejakkan
-
men.je.jak.kan
Verba (kata kerja) menginjakkan (kaki); melangkahkan: baru kali ini ia menjejakkan kaki di rumah saya