me.lem.par.kan
Verba (kata kerja)
(1) membuang jauh-jauh; melontarkan; melantingkan: ia melemparkan buah itu ke tengah kolam;
(2) melepaskan (tuduhan, kritik, dan sebagainya) : ia pernah melemparkan kritik terhadap tindakan pengurus; ia selalu melemparkan tuduhan yang bukan-bukan