teng.gek
/tEnggEk/, ber.teng.gek
(1) duduk di tempat yang agak tinggi (seperti kera atau burung hinggap di atas dahan kayu); bertengger: anak kecil itu duduk tenggek di dahan kayu menyaksikan pertandingan sepak bola;
(2) terletak miring (tentang peci di kepala)