mengekang

me.nge.kang
Verba (kata kerja)
(1) menarik tali kekang (supaya kuda berhenti): kuda itu berlari kencang sekali sehingga sukar mengekang nya;
(2) Kiasan mengendalikan; menegahkan (hawa nafsu perbuatan jahat, dan sebagainya) ; menahan: setiap orang seharusnya dapat mengekang hawa nafsunya