ter.ku.bu
Verba (kata kerja) tertangkap di dalam kubu (tentang gajah)

ter.ku.bur
Verba (kata kerja)
(1) telah dikubur: jenazah Datuk Bendahara itu terkubur;
(2) terpendam; tertanam: dalam Perang Dunia Ke-2 puluhan orang terkubur hidup-hidup; sebuah kapal penumpang terkubur di dasar laut