bertingkah

ber.ting.kah
Verba (kata kerja)
(1) berbuat aneh-aneh (nakal dan sebagainya) : ia bertingkah seperti anak-anak yang rewel; kuda itu bertingkah;
(2) berbuat tidak sewajarnya (minta ini minta itu, sebentar begini sebentar begitu, banyak cincong, dan sebagainya) : bertingkah benar gadis ini

bertingkah-tingkah

ber.ting.kah-ting.kah
Verba (kata kerja) silih berganti (bersambut-sambutan, berselang-selang), seperti bunyi gendang dengan bunyi-bunyian yang lain, bunyi lesung: gendang dan canang bertingkah-tingkah; bunyi katak dan salak anjing bertingkah-tingkah memecah kesunyian malam